شلب شلوب مافیای دلالان املاک و بنگاه داران در سایه سکوت مسئولان شهرهای خوزستان!

مسکن به‌مثابه اسبی شده که هیچ رام‌کننده‌ای نمی‌تواند به آن افسار بزند و کنترلش کند؛ امّا جمله پرتکراری که تقریباً همه این مستأجران ابراز ناامیدی از توجه مسئولان شهرهای خوزستان بویژه رامهرمز بود؛ که چون خود دارای خانه‌ یا منزل شخصی چند صدمتری هستند، نمی‌توانند حس و حال مستأجر جماعت را بفهمند. آنان براین باورند که چون آدم سواره از حال پیاده خبر ندارد، نمی‌توان امید چندانی هم به آن‌ها داشت و فقط باید حدیث مفصل خواند از این مُجمَل…!

این روز‌ها به فصل جابه‌جایی‌ها نزدیک می‌شویم و این در حالی است که بسیاری از مستأجران و خریداران مسکن نگران از رشد جهشی قیمت‌ها به ویژه در بخش اجاره هستند. اما از طرف دیگر بسیاری از مالکان و دلالان دندان طمع برای بالابردن قیمت‌های اجاره تیز کرده اند تا شاید بخشی از مشکلات اقتصادی و معیشتی خود را برطرف کنند.

اساساً مشخص نیست که در این شهرهای بی در و پیکر خوزستان بویژه رامهرمز چه خبر است؟ قانون کجاست؟ انصاف، عقل و اخلاق کجا رفته و در نهایت در سکوت معنی‌دار مسئولان تکلیف کار صدها خانوار مستأجر پا در هوا با مالکان طماع و بنگاه‌داران فرصت‌طلب چه خواهد شد؟

بی‌شک بسیاری از ما ضرب‌المثل اجاره‌نشینی، خوش‌نشینی است را شنیده‌ایم که ظاهراً حکایت از آن داشته که برخی با وسایل مختصر و ذهن راحت هر سال خانه‌های در مناطق مختلف شهر اجاره کرده و زندگی شاد وبا نشاطی را سر می‌کردند اما قطعاً کسی باور نمی‌کرد که برخلاف این تصور روزگاری از راه برسد که همین اجاره‌نشین‌های به اصطلاح خوش‌نشین خانه به‌دوش شوند و با نزدیک شدن تابستان و فصل جابه‌جایی‌ها ، لرزه بر تنشان بیفتد و خوشی‌های دنیا به کامشان زهر شود.

شرایط بحرانی؛ عجیب و غریب و غیر قابل باور اجاره‌نشینی در شهرهای خوزستان بویژه رامهرمز…!

و اما با از راه رسیدن فصل تابستان، ماراتن بنگاه‌گردی اجاره‌نشین‌ها هم آغاز می‌شود. خانه به‌دوشانی که چون با صاحب‌خانه قبلی به توافق نرسیده و نتوانستند اجاره‌نامه خود را تمدید کنند و یا آندسته از خانواده‌هایی که به هر علت مجبورند دنبال جای بزرگ‌تر و یا نزدیک‌تری به محل کار و امکانات تحصیلی و پزشکی و… باشد حالا خسته و عرق‌ریزان از این بنگاه به آن بنگاه سر می‌زنند تا شاید خانه مناسبی در حد توان مالی و یا نیاز خود پیدا و اجاره کنند.

اینکه براساس یک قانون نانوشته، چرخه بنگاه‌گردی در این ایام با شدت تمام در حال چرخش و گردش است و متعاقباً تلاطم بازار رهن و اجاره حجم سنگینی از فشار‌های روحی و روانی را به خانوارها سرازیر می‌کند؛ البته به زعم برخی بیشترین فشار بر دوش سرپرست خانوار است که در این شرایط سخت اقتصادی باید هزینه بالای اجاره‌خانه را فراهم کند، اما اگر از دل خون خانم‌های خانه‌داری که به ناچار باید یک دوره جابه‌جای طولانی را طی کرده، شاهد وارد آمدن ضرر و صدمه به اسباب و اثاث زندگیشان باشند، بپرسید که داستان بسیار تلخ تر می‌شود.

این یک حقیقت غیر قابل انکار است که امروزه رشد فزاینده، بدون کنترل و نظارت به عبارت بهتر افسار‌گسیخته و فاقد هرگونه مهار و قانون مشخص اجاره‌بهای مسکن در شهری مانند رامهرمز، وضعیت مستأجران را بدتر از سال‌های گذشته نموده تا آنجا که به تأیید برخی کارشناسان حالا رسماً مثل زخمی چرکی سر باز کرده و عفونتش خود را در پیکر نیمه‌جان هزاران مستأجر مستأصل تزریق کرده است.

پیشنهاد: شناخت بنگاه داران متخلف و سودجو اولین گام برای قطع زنجیره افزایش غیرقانونی اجاره بهاء در شهرهای خوزستان است. هم زمان با حضور نمایندگانی از استانداری، صنعت، معدن و تجارت، تعزیرات حکومتی، اماکن نیروی انتظامی و اتحادیه صنف مشاورین املاک کارگروهی شکل گیرد و متناسب با یک سری داده ها، محلات مختلف خوزستان قیمت گذاری شود. پس از قیمت گذاری، از طریق اتحادیه صنف مشاورین املاک به بنگاه های املاک اعلام و با یک نظارت مناسب توسط اعضاء این کارگروه از هر گونه افزایش قیمت غیر مصوب، جلوگیری شود.

مسکن به‌مثابه اسبی شده که هیچ رام‌کننده‌ای نمی‌تواند به آن افسار بزند و کنترلش کند؛ امّا جمله پرتکراری که تقریباً همه این مستأجران ابراز ناامیدی از توجه مسئولان شهرهای خوزستان بویژه رامهرمز بود؛ که چون خود دارای خانه‌ یا منزل شخصی چند صدمتری هستند، نمی‌توانند حس و حال مستأجر جماعت را بفهمند. آنان براین باورند که چون آدم سواره از حال پیاده خبر ندارد، نمی‌توان امید چندانی هم به آن‌ها داشت و فقط باید حدیث مفصل خواند از این مُجمَل…!

به قلم: سید یعقوب رضوی